Signal for me, please

It is not entirely wrong to say that what WhatsApp wants to change in the privacy settings by May 15, 2020 does not make much difference. But they don’t just do it for no reason. There are good reasons to consider Signal.

1. Monopoly and competition

WhatsApp belongs to Facebook, a data-guzzling company that is constantly breaking promises. Facebook will fully integrate Facebook, Messenger, WhatsApp and Instagram in the near future. The main reason why they are doing so now is that legal measures are (finally) being considered in both the US and the EU to counter monopoly formation. By integrating the services in a technically inextricable way, it will become a lot more difficult for regulators to split up the mega-company. The plans to introduce Libra’s own currency also fit into this.

2. Online shopping and advertising

Moreover, they want to bring shops and advertising on WhatsApp, allow purchases through that channel and integrate shopping with Facebook. Encryption or not, every link clicked in a WhatsApp message is being (already) followed. So, you will reveal a lot about your buying interests. That’s what it’s all about. And in a way, Facebook is right. Indeed, not much will change, they will suck in every new piece of data.

Soon, I will leave WhatsApp. I notice that family and friends have a much lower threshold for switching.

WhatsApp encryption by the way has been under discussion for a while now. The UNO and other international organizations and large companies no longer use WhatsApp.

Hence Signal. The Signal app. Signal does not request user data, only a phone number. There are no servers that follow you or try to build a profile. Chats and conversations are not tracked; everything is in the app. Your contact list is not communicated. Signal is a non-profit organization with open-source software and collaboration. It does everything WhatsApp does: chatting, video calling, groups, desktop app on the PC, … The thing is, you don’t make a company rich that avoids taxes everywhere. A company that seizes personal data wherever it can seize them, and then commercially and politically does whatever it likes. A company that constantly lies and breaks promises. By the way, read a while ago: Facebook makes 16 $ per month per user in sales with personal data that users so enthusiastically pass on for free.

What data do the different chat apps absorb? This overview speaks for itself.

I myself have been using Signal for about four years. At first, in a limited circle of convinced friends. Two years ago, I started using WhatsApp (forced by painful circumstances in which I immediately needed a lot of communication). Soon I will be leaving WhatsApp. I notice that family and friends now have a much lower threshold for switching. I now get new Signal contacts daily, on the same phone number as what is currently still connected to WhatsApp.

When asked if Signal is safe, Edward Snowden recently replied on Twitter, “I use it every day and I’m still alive.”

Wikipedia on Signal – Background at Increment.com

Het hellend vlak van het vaccinatiepaspoort

Als je bereid bent een persoonlijk medisch gegeven – vaccinatie tegen Covid-19 – openbaar te maken om naar bioscoop of restaurant te gaan, hoeveel medische gegevens ben je dan bereid weg te geven voor belangrijker redenen?

Om te beginnen: dit gaat even niet over buitenlandse reizen. Voor sommige reizen zijn inentingen vereist of verstandig, en dat is al lang zo. Nu ook geldt dat landen – of regio’s – een negatieve Covid-test kunnen vragen. In veruit de meeste gevallen is een buitenlandse reis een keuze. Er zijn weinig omstandigheden waarin mensen door anderen verplicht kunnen worden naar het buitenland te reizen, en dan nog kunnen (of moeten) risico’s en voorwaarden kunnen worden afgesproken.

Dit gaat over het zogenoemde “rijk van de vrijheid” dat Covid-gevaccineerden zouden mogen betreden. Ik heb het al eerder gehad over de discriminatie door individuele rechten toe te kennen voor iedereen de kans op vaccinatie heeft gehad. Dus nog voor je de vrije keuze hebt.

Is het met het vaccinatiepaspoort zoals met Ryanair: je betaalt wat meer en dus mag je prioritair boarden?

En dus de vraag: wil ik voorrang en uit de rij naar voor kruipen? Is het met het vaccinatiepaspoort zoals met Ryanair: je betaalt wat meer en dus mag je prioritair boarden?

Hier, een absoluut niet ondenkbare stap verder, even een paar andere bedenkingen. Stel, je vindt het normaal dat je een element van je medisch dossier prijsgeeft om naar de bioscoop, op restaurant, naar een concert of naar een gevaccineerdenfeestje te gaan.

Waarvoor ben je dan nog meer bereid andere medische gegevens prijs te geven? Met welke argumenten hou je dan volgende situaties tegen?

• Werkgevers die heel benieuwd zijn naar medische aandoeningen en historiek bij sollicitaties. Het mag niet, maar als ze keuze hebben uit sollicitanten en ze menen uit wat je op sociale media over jezelf vertelt (en kijken doen ze sowieso, op Facebook, LinkedIn, Twitter, Instagram…), dat ze nieuwsgierig worden naar medische gegevens, wat zeg je dan, wat doe je dan? “Voor de bioscoop gaf ik dat weg, maar niet voor deze job.” Zoiets?
• Verzekeringsmaatschappijen surfen de sociale media ook af op gedrag van mensen die levensverzekeringen of gewaarborgd inkomen of andere aanvragen. Of die met een medische schadeclaim komen. Ze weten uit je sociale media dat je Fitbit of Strava gebruikt en ze willen daar toch wat gegevens uit. Wat zeg je dan, wat doe je dan: “Voor een avondje restaurant geef ik graag medische informatie prijs, maar voor die levensverzekering of die schadevergoeding vertel ik u lekker niets”?
• Banken zijn meesters in het afwijzen of duurder maken van leningen voor elk risico dat ze vermoeden. En zeker hypotheken of renovatieleningen op lange termijn. Wat zeg je dan, wat doe je dan? Ga je toegeven dat je voor dat avondje feesten dat je op sociale media gedeeld hebt, wel je vaccinatie ingeroepen hebt, en dan met stalen gezicht gegevens weigeren te geven aan een bankier die beter is in stalen gezichten? En je renovatie op de helling zetten?

Het zijn maar een paar vragen. Zijn we de verhoudingen verloren in het gebruiksgemak van al die gratis online comfort- en entertainmentdingetjes die we onzichtbaar en zonder dat we het voelen, betalen met onze gegevens?

Ja, best mogelijk dat we dat individueel nog voor mekaar krijgen of andere keuzes kunnen maken. Maar als een groot deel van de bevolking het medisch geheim ineens niet meer zo dringend vindt en inruilt voor vertier op korte termijn, wat houdt de wetgever dan tegen als de volgende keer privacy en bescherming van medisch dossier ter sprake komt in het parlement? Ja, er is een wetsvoorstel om verzekeraars te verbieden Fitbit en andere te laten meespelen in het bepalen van de prijs van een premie. Het is nog niet goedgekeurd, maar wat er in andere landen aan de hand is, stemt niet optimistisch. En verzekeraars kennen de wandelgangen van de wet heel goed.

Het zijn maar een paar voorbeelden, en allicht zijn er andere en meer concrete te bedenken.

Het zijn illustraties van een hellend vlak van schijnbaar pijnloos afstaan van persoonlijke gegevens, en wat we afstaan in nieuwe gewoonten krijgen we niet terug.

Voor ieder van ons, echt, voor ieder van ons komen er momenten dat we zouden willen dat onze persoonsgegevens, onze persoonlijke integriteit, beter beschermd was.

Niet omdat we iets te verbergen hebben. Maar omdat niemand anders er zaken mee heeft. Want als privacy iets betekent, dan is het vooral het recht om gerust gelaten te worden, het recht om je eigen gordijnen dicht te trekken, het recht om vergeten te worden.

Nee, dat vaccinatiepaspoort is écht geen goed idee.

Corona-app niet, horeca-QR wel?

Benieuwd of dit in België ook zou werken. De Spaanse provincie Castilla-La Mancha heropent vandaag 12 februari 2021 de horeca onder voorwaarde: bezoekers moeten de nieuwe QR-code van het etablissement inscannen. Privacy lijkt ineens geen punt meer.

De privacyveilige corona-app Radar Covid wordt nauwelijks gebruikt. Slechts 2 procent van de besmettingsgevallen zijn via de app gemeld, evenveel als op één doordeweekse dag van de afgelopen vijf dramatische maanden. “Privacy, meneer, ze volgen ons overal, nee, bedankt.” Bondige samenvatting van de afwijzing.

Om een bar of restaurant binnen te gaan gelden blijkbaar andere normen. Dan kunnen apps ‘Aziatische stijl’ wel?

In Castilla-La Mancha, provincie ten zuidoosten van Madrid (2,5 keer zo groot als België, twee miljoen inwoners) hebben horeca-uitbaters die open willen, een app moeten downloaden waarmee ze bij de regionale overheid een QR-code hebben aangemaakt die ze aan de ingang moeten afficheren. Wie naar een etablissement wil, moet bij diezelfde overheid een app downloaden en de QR-code van de bar of het restaurant scannen bij het binnengaan.

De bedoeling is duidelijk: traceren wie waar was in gezelschap van wie als er een besmetting is vastgesteld.

Het middel is ingrijpend: de app geeft aan de overheid plaats, etablissement, uur van aankomst en de volgende persoonsgegevens: voornaam, familienamen, nationaal nummer en telefoonnummer. Die worden niet aan het etablissement doorgegeven, wel aan de gezondheidsautoriteiten van de regionale overheid. Al eerder, afgelopen zomer, had Castilla-La Mancha iets dergelijks ingevoerd voor wie later dan het sluitingsuur van 1 uur ‘s nachts toch wilde uitgaan. Toen waren het de horeca- en uitgaanszaken die de gegevens verzamelden.

Benieuwd of een app Aziatische stijl wel veilig genoeg geacht wordt om die cortado, copa de tinto of menú del día te gaan bestellen.

Hoe lang de gegevens worden bijgehouden, wie er toegang toe heeft, waarvoor ze nog kunnen worden gebruikt, ligt in de handen van de regionale gezondheidsautoriteiten. Het is niet duidelijk of wie geen smartphone heeft, toegelaten mag worden.

Het vreemde is dat er nu geen stemmen van afwijzing klinken. De Radar Covid app werkt volgens dezelfde principes als de Belgische, Duitse en vele andere in Europa en wordt ook door privacy-acitivisten geroemd. Er worden géén persoonsgegevens doorgegeven. Alleen wie besmet is en naar de dokter gaat, wordt bekend bij de gezondheidsdienst. Radar Covid helpt de gezondheidsdienst.

Benieuwd of een app zoals waarmee ze in China of Singapore het gedrag van mensen traceren en surveilleren, dan wel privacyveilig genoeg geacht wordt om die cortado, copa de tinto of menú del día te gaan bestellen.

Zou het?

Bericht in El País